Hoe wordt rosé gemaakt?

Echte wijnlocaties

De cursusavonden volg je altijd in authentieke, inspirerende en sfeervolle  wijn-omgevingen

Onafhankelijk

Wij hebben geen commerciële belangen bij de wijnselectie, jouw leerproces heeft de hoogste prioriteit

Gezellig & leerzaam

Je leert spelenderwijs kwaliteit en wijnen te herkennen in een sfeervolle en gezellige sfeer

Door Wouter Moll, wijndocent en -schrijver

Grofweg zijn er vier methoden om rosé te maken. Het makkelijkste is mengen van witte wijn met rode wijn. Dit is in Europa (mousserende wijnen uitgezonderd) echter niet toegestaan.

Bij de tweede pers je blauw druiven en scheid je het sap direct van de uitgeperste druiven. Het sap in blauwe druiven is wit, net zoals bij witte wijn.  De kleurstoffen zitten in de schillen. Door direct te persen onttrek je dus amper kleurstoffen uit de schillen. Resultaat: een heel licht gekleurde en doorzichtige rosé. Deze stijl is erg populair op dit moment.

Bij de derde methode pers je blauwe druiven, maar wacht je even totdat je de uitgeperste schillen scheidt van het sap. Die kan twee uur duren, maar ook twee dagen. Naarmate je langer wacht wordt de rosé donkerder van kleur. Dit is de meest voorkomende methode.

De vierde methode heet saignée. Letterlijk vertaald: bloed(en). Het werkt als volgt: je hebt een vat met gekneusde blauwe druiven, bestemd om rode wijn mee te maken. Op een bepaald moment laat je een beetje sap uit het vergistende vat weglopen, ‘bloeden’. Dit sap heeft tijdens de inweking met de druivenschillen een rosé kleur gekregen. Je kunt het beschouwen als een bijproduct van een rode wijn die de wijnboer extra geconcentreerd heeft willen maken. Saignée rosé is vaak het donkerst van kleur en het krachtigst van smaak.

Wat zegt de kleur van een rosé over de smaak of kwaliteit?

Allereerst: de kleur van een rosé zegt niets over de zoetheid van de rosé. Vroeger was er veel donkergekleurde zoete rosé op de markt, zoals Rosé d’Anjou uit de Loire. Vandaar dat veel consumenten een intense gekleurde rosé nog altijd associëren met zoet.. Ten onrechte dus. De kleur zegt wél iets over de extractie van de wijn. Hoe donkerder de kleur, hoe langer de schillen van blauwe druiven hebben mee geweekt met de rosé. Dit geeft body, smaak, kracht en soms wat tannine. De kleur van een rosé zegt dus iets over de stijl van de wijn, maar niet over de kwaliteit. Je hebt toprosé’s in zowel lichte als donkere kleuren.

Komt de beste rosé uit de Provence?

Niet per se. Vooropgesteld: in de Provence wordt schitterende rosé gemaakt met een heel eigen, mediterrane signatuur. Sommige rosé’s  uit de Provence behoren tot de beste ter wereld. Maar er worden hier ook middelmatige slobbers gemaakt die meeliften op het succes van rosé uit de Provence. Een aantal grote en soms goede producenten maken echte ‘merkrosé’ die consumenten graag willen drinken.

Leer alles over wijn tijdens een wijncursus van Passion4wines

Drink je rosé alleen in de zomer?

Meestal wel. Want rosé associeer je met zon, zomeravonden en varen op een bootje. Dat draagt ook bij aan het plezier dat we van rosé beleven. Maar je kunt ook in de herfst of winter van rosé genieten, bijvoorbeeld van wat zwaardere stijlen rosé met meer body, bite en tannine. Of een wat oudere rosé bij een gerecht met paddenstoel. Probeer het eens uit!

Wat zijn originele wijnspijscombinaties met rosé?

Gastronomisch gezien is rosé erg onderschat. Deze wijnen worden vaak vergeten bij het maken van wijnspijscombinaties. Maar rosé biedt juist uitkomst waar witte en rode wijnen te kort schieten. Denk bijvoorbeeld aan een paella: enerzijds heb je vis en schelp- en schaaldieren, dus denk je al gauw aan witte wijn. Maar tegelijkertijd heb je tomaten, saffraan en misschien wel kippenbouillon en vlees in de paella. Rosé biedt hier dé oplossing. Hetzelfde geldt bijvoorbeeld voor een bouillabaisse.

Klopt het dat je rosé binnen een jaar op moet drinken?

Ja en nee. Deze vuistregel gaat op voor veel doorsnee rosé van instapkwaliteit. Die kun je op zich nog wel een jaartje extra bewaren, maar ze worden er niet lekkerder van. Gewoon lekker binnen een jaar opdrinken dus. Rosé van hoge kwaliteit daarentegen kan meerdere jaren, soms zelfs heel lang, bewaard worden. In hun jeugd zijn ze nog wat snoeperig, na een of twee jaartjes worden ze serieuzer.

Hiernaast de rosé die we schenken in onze 5- en 9-avondse wijncursussen: AOC Bandol van La Suffrène

Is rosé een ‘minderwaardige wijn’ ten opzichte van witte of rode wijnen?

Je voelt ‘m al aankomen: absoluut niet! Rosé is in staat om dezelfde kwaliteiten en nuances te laten zien die witte en rode topwijnen kunnen hebben. Er zijn echter weinig wijnboeren die zich focussen op het maken van toprosé. Vaak maken ze naast hun witte en rode wijnen een rosé als dorstlesser, gemaakt van de druiven van minder goed gelegen percelen of jonge wijnstokken. Maar als een wijnboer kiest voor een goede wijngaard, oude stokken, zorgvuldig werk in de wijngaard en een lange opvoeding in de kleder, dan kan hij of zij een grootse rosé maken!