Echt gegrepen pas aan het eind van mijn studietijd. Toen mijn vader, eigenlijk een jenever liefhebber, begon om (betere) wijn te kopen voor familiediners. En ik raakte daardoor geïnteresseerd om meer te leren over wijn.
Ik ben eerst begonnen met wijnverkoop: het importeren van wijn uit Nieuwe Wijnlanden. En na de Vinologenopleiding: de Wijn/Spijs cursus aan de Academie voor Gastronomie bij Peter Klosse; de WSET Diploma course in Londen in 2010; En in 2017 de Sherry Education Course in Jerez. Tot slot ben ik Register Wijndocent van de Wijnacademie.
Ik ben echt heel breed geïnteresseerd: zowel de volle wijnen, als de elegante wijnstijlen kan ik waarderen. Maar bovenal ben ik een liefhebber van Sherry. Daarnaast ben ik steeds meer geïnteresseerd in riesling wijnen. Duitsland is wat dat betreft een favoriete wijnland.
Mijn huiswijn zijn dan toch een Duitse riesling en een manzanilla sherry. Die heb ik altijd wel staan.
Madeira is onderschat. Deze wijn staat in sommige winkels bij de specerijen om me te koken! Terwijl het echt prachtige wijnen kunnen het zijn. Sherry heeft een imago-uitdaging. Madeira een imagoprobleem.
Dat zijn er een paar: Zuid-Afrika vanwege de sfeer; Duitsland omdat het top is en ook lekker dichtbij. En dan natuurlijk ook Italië in het algemeen en Toscane en Piëmonte in het bijzonder. Wijn is daar een ware cultuur en Italië is een feest voor de culinaire liefhebber.
Dat wijnen uit de Nieuwe Wereld niet geschikt zijn om te ouderen en zich te ontwikkelen. Natuurlijk gaat dat op voor de supermarktwijnen onder de €10,- Maar een niveau daarboven maken ze in Australië en Zuid-Afrika ook top wijnen die goed ontwikkelen op fles!
Ik ga altijd graag eten in restaurants waar (oud)cursisten werken. En als ik van die restaurants een lijstje zou samenstellen kom ik op:
The White Room, Toscanini, The Lobby, Rijks, Wilde Zwijnen, Domenica en The Dylan.
Als wijnbar adviseren we onze cursisten vaak Raleigh & Ramsey: een leuk concept waar je heel veel wijnen per proefhoeveelheid zelf kan tappen.
Dat zijn er gelukkig meerdere. Maar om nog een keer een lans te breken voor sherry: manzanilla en Hollandse Nieuwe.
Ik ben niet zo’n Cult-wijn of ‘Label’ drinker, maar zou dan toch een keer Screaming Eagle willen drinken. Uit nieuwsgierigheid waarom dat zo’n dure wijn is.
Naast de klassieke top- wijnen zoals La Tâche en Petrus, nog een voordeligere ‘Geheime’ tip: Almaviva uit Chili. Nog steeds duur, maar betaalbaar.